Phil Collins
| Phil Collins | |
 Phil Collins før ein konsert i 2007. | |
| Fødd | 30. januar 1951 (68 år) |
|---|---|
| Fødestad | Hounslow,[1]London i England |
| Opphav | Storbritannia |
| Aktiv | 1968-2011 |
| Sjanger | Progressiv rock, rock, pop, poprock, softrock, jazzfusion, R&B, storband |
| Instrument | Vokal, trommer, perkusjon, gitar, piano, klaverinstrument |
| Stemmetype | tenor |
| Tilknytte artistar | Genesis Brand X Flaming Youth The Phil Collins Big Band |
| Plateselskap | Virgin Records, Atlantic Records, Warner Bros. Records |
| Verka som | Låtskrivar, musikar, skodespelar |
| Born | Joely Collins, Lily Collins |
| Prisar | MusiCares Person of the Year, Silver Clef Award, Disney Legends, Johnny Mercer Award |
Philip David Charles «Phil» Collins, LVO, CBE (fødd 30. januar 1951)[2] er ein engelsk songar og låtskrivar, trommeslagar, pianist og skodespelar, mest kjend som trommeslagar og vokalist for den rockegruppa Genesis og som soloartist.
Collins song solovokal på mange hittar mellom 1975 og 2010, anten som soloartist eller med Genesis. Singlane hans, som stundom omhandla tapt kjærleik, varierte frå den tromme-tunge «In the Air Tonight», dansepop-songen «Sussudio», pianosongen «Against All Odds», til politiske meldingar i «Another Day in Paradise».
Den profesjonelle musikkarrieren til Collins starta som trommeslagar, opphavleg i bandet The Real Thing med Andrea Bertorelli, som seinare vart den første kona hans. Collins spelte trommer og delte på synginga med Brian Chatton i Flaming Youth som spelte inn eitt album, (Ark II). I 1970 tok han over på trommer i Genesis, som då alt hadde spelt inn to album. I Genesis song Collins houvdsakleg korvokal bak frontmannen Peter Gabriel, og medan Gabriel var i bandet song han berre solovokal på to songar: «For Absent Friends» frå Nursery Cryme i 1971 og «More Fool Me» frå Selling England by the Pound som kom i 1973. Då Gabriel forlét bandet i 1975 tok Collins over som songar i bandet.
Solokarrieren hans var kraftig påverka av det personlege livet hans, noko som gav både han sjølv og Genesis stor kommersiell suksess. I følgje Atlantic Records, hadde Collins som soloartist i år 2000 seld 150 millionar plater.[3] Collins har vunne mange musikkprisar gjennom karrieren sin, mellom anna sju Grammy-prisar, fem Brit Awards, mellom anna beste mannlege britiske artist tre gonger, ein Oscarpris og to Golden Globes for soloarbeidet sitt[4][5] Han vart innlemma i Rock and Roll Hall of Fame som medlem av Genesis i 2010.
Collins er ein av berre tre soloartistar (i lag med Paul McCartney og Michael Jackson) som har selt over 100 million album verda over både som soloartist og i tillegg som medlem av eit band. Legg ein saman arbeidet hans med Genesis, andre artistar og solokarrieren, var det ingen som hadde fleire hittar inne på Topp 40 på Billboard Hot 100 i USA i 1980-åra enn Collins.[6] I 2008 vart Collins rangert som den 22. mest suksessrike artisten på «The Billboard Hot 100 Top All-Time Artists».[7]
Collins annonserte i 2011 at han hadde trekt seg frå musikkindustrien på grunn av helseproblem.
Innhaldsliste
1 Karriere
2 Diskografi
2.1 Genesis
2.2 Brand X
2.3 Studioalbum
2.4 Nummer-ein-singlar
3 Kjelder
4 Bakgrunnsstoff
Karriere |
På 1970-talet spelte Collins saman med jazzfusion-bandet Brand X og på 1980-talet samarbeidde han med George Harrison, Paul McCartney, Eric Clapton, Mike Oldfield og mange andre, både som studiomusikar og som produsent i tillegg til jobben som trommeslagar og vokalist i Genesis. I denne perioden opptredde han òg som soloartist med stor suksess. Han er òg skodespelar og i 1988 hadde han hovudrolla i filmen Buster.
I 1976 var Genesis i Oslo på snarvisitt. Under opphaldet møtte Collins på den norske viseduoen Tobben & Ero. Dette førte til innspelinga av «Skammens terskel», der Collins speler trommar. Låta vart utgjeve på Gi meg et hus same år.
I 1985 var han den einaste artisten som deltok på begge Live Aid-konsertane (i London og Philadelphia). Tidleg på dagen spelte han eit kort solo-sett og spelte trommer for Sting på Wembley Stadium, før han sette seg i ein Concorde og landa i USA. Så vart han frakta i helikopter frå flyplassen til JFK stadion i Philadelphia. Der spelte han nok eit solo-sett før han spelte trommar saman med Led Zeppelin og Eric Clapton.
Phil Collins har fått seg eit stort namn som låtskrivar, og då Walt Disney i 1999 gjorde animasjonsfilmen Tarzan fekk han oppdraget å lage filmmusikkenn. «You’ll Be in My Heart» frå filmen fekk ein Oscar for beste song. Då Disney laga filmen Min bror bjørnen fekk Collins igjen oppdraget med å lage filmmusikken.
Collins skriv ikkje notar i vanleg forstand, men han har eit eige system for å skrive ned musikken. Høyrsla hans blir sagt å ha vorte dårleg på det eine øyret, og i 2003 kunngjorde han at han ville byrje på sine avskjedsturnear. Han har fått ei stjerne på Hollywood Walk of Fame. Sommaren 2007 stod han igjen på scena med det gamle bandet sitt Genesis, som turnerte i Europa og Amerika med Turn It On Again Tour.
I 1997 vart han tildelt MusiCares Person of the Year, og han vart i 2005 utnemnt til offiser av Order of the British Empire for bidraget sitt innan musikk og for engasjementet sitt for å nedkjempe fattigdom i verda. Collins er òg utnemnt til løytnant av Den kongelege Victoriaordenen.
Det vart i 2011 estimert at Collins hadde ein formue på £115 million (i overkant av éin milliard kroner) i Sunday Times Rich List, noko som gjer han til ein av dei 20 rikaste musikarane i britisk musikkindustri.[8]
Diskografi |
Genesis |
- For meir om dette emnet, sjå Genesis-diskografi.
Brand X |
Unorthodox Behaviour (1976) US #191
Moroccan Roll (1977) - UK #37[9] US #125
Livestock (1977) US #204
Product (1979) US #165
Do They Hurt? (1980) US #204
Is There Anything About? (1982) - UK #93[9]
Studioalbum |
- 1981: Face Value
- 1982: Hello, I Must Be Going!
- 1985: No Jacket Required
- 1989: ...But Seriously
- 1993: Both Sides
- 1996: Dance into the Light
- 2002: Testify
- 2010: Going Back
Nummer-ein-singlar |
Dei følgjande singlande nådde toppen av singellista i Storbritannia eller USA.
| År | Singel | Plassering | |||
|---|---|---|---|---|---|
UK | US | ||||
| 1982 | «You Can't Hurry Love» | 1 | 10 | ||
| 1984 | «Against All Odds (Take a Look at Me Now)» | 2 | 1 | ||
| 1985 | «Easy Lover» (med Philip Bailey) | 1 | 2 | ||
| «One More Night» | 4 | 1 | |||
| «Sussudio» | 12 | 1 | |||
| «Separate Lives» (med Marilyn Martin) | 4 | 1 | |||
| 1988 | «A Groovy Kind of Love» | 1 | 1 | ||
| «Two Hearts» | 6 | 1 | |||
| 1989 | «Another Day in Paradise» | 2 | 1 | ||
Kjelder |
Denne artikkelen bygger på «Phil Collins» frå Wikipedia på engelsk, og «Phil Collins» frå Wikipedia på bokmål den 20. september 2012.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
Atlantic Records Press Release (15. november 2002). «Phil Collins Celebrates TESTIFY With Weekend Today Performance and NYC In-Store». Atlantic Records. Henta 19 January 2006.
Baker, G.A. (1993). «Penthouse Interview». Penthouse. Arkivert frå originalen 20 December 2005. Henta 13 January 2006.
Billboard Magazine, Online. «Genesis Biography». Billboard Online. Arkivert frå originalen 2 January 2013. Henta 16 January 2006.
Billboard Magazine, Online. «Phil Collins Chart History». Billboard Online. Arkivert frå originalen 8 March 2007. Henta 13 January 2006.
- Bronson, Fred The Billboard Book of Number One Hits. Billboard Books, New York. 1998. p. 624. ISBN 0-8230-7641-5
Browne, David (1. november 1996). «Dance into the Light Review». Entertainment Weekly. Henta 10 February 2006.
Ebert, Roger (25. november 1988). «Buster review». Chicago Sun-Times. Henta 10 February 2006.
Fricke, David (9 May 1985). «No Jacket Required review». Rolling Stone. Arkivert frå originalen 10 November 2006. Henta 8 February 2006.
- Giammetti, Mario. Phil Collins – The Singing Drummer. Edizioni Segno. Tavagnacco. 2005. ISBN 88-7282-836-8
Gigging-Drum-Charts.com (14. november 2008). «Phil Collins of Genesis». SBI. Henta 14. november 2008.
Hear-it.org. «Famous baby boomers with significant hearing loss and/or tinnitus». Henta 13 January 2006.
Hewitt, Alan. «From «Opening the Music Box: A Genesis Chronicle"». Excerpted on www.philcollins.co.uk. Arkivert frå originalen 10 January 2006. Henta 14 January 2006.
«MTV Video Awards Past Winners». MTV. Henta 16 January 2006.
- Rosen, Craig. The Billboard Book of Number One Albums. Billboard Books, New York. 1996. ISBN 0-8230-7586-9 (Two essays about Collins)
Russell, Paul (2002). «Phil Collins Biography». www.philcollins.co.uk. Arkivert frå originalen 4 January 2006. Henta 9 January 2006.
- Thompson, Dave. Turn It On Again: Peter Gabriel, Phil Collins, and Genesis. Back Beat Books. San Francisco. 2004. ISBN 0-87930-810-9
↑ «Not one more night: Singer Phil Collins announces his retirement». Dailymail.co.uk. Henta 5 June 2012.
↑ GRO Register of Births MAR 1951 5e 137 EALING – Philip D. C. Collins, mmn = Strange
↑ "Phil Collins Celebrates TESTIFY with Weekend Today Performance and NYC In-Store», Atlantic Records press release. 15. november 2002.
↑ Brit Awards: Phil Collins Brits.co.uk. Henta 24. november 2011
↑ Past Winners: Phil Collins Grammy.com. Henta 24. november 2011
↑ Anderson, John (7 January 1990). «Pop Notes». Newsday.
↑ «Billboard Hot 100 Chart 50th Anniversary». Billboard. Arkivert frå originalen 2008-09-13. Henta 20. september 2012.
↑ «The top 50 richest people in music».
↑ 9,09,1 Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th utg.). London: Guinness World Records Limited. s. 76. ISBN 1-904994-10-5.
Bakgrunnsstoff |
Wikifrasar har ei sitatsamling som gjeld: Phil Collins- Offisiell nettstad
Phil Collins på Atlantic Records- Genesis si offisielle nettside
- Little Dreams Foundation
IMDb om Phil Collins
Phil Collins | |
|---|---|
| Studioalbum | Face Value · Hello, I Must Be Going! · No Jacket Required · ...But Seriously · Both Sides · Dance into the Light · Testify · Going Back |
| Samleplater | 12"ers · ...Hits · Love Songs: A Compilation... Old and New |
| Filmmusikk | Buster · Tarzan · Brother Bear · Tarzan (Broadway) |
| Konsertalbum | Serious Hits... Live! · A Hot Night in Paris |
| Plateboksar | The Platinum Collection |
| Band | Genesis · Brand X · Flaming Youth · The Phil Collins Big Band |
Genesis | |
|---|---|
Tony Banks · Mike Rutherford · Phil Collins Peter Gabriel · Anthony Phillips · Chris Stewart · John Silver · John Mayhew · Mick Barnard · Steve Hackett · Ray Wilson
| |
| Studioalbum | From Genesis to Revelation · Trespass · Nursery Cryme · Foxtrot · Selling England by the Pound · The Lamb Lies Down on Broadway · A Trick of the Tail · Wind & Wuthering · ...And Then There Were Three... · Duke · Abacab · Genesis · Invisible Touch · We Can't Dance · Calling All Stations |
| Konsertalbum | Genesis Live · Seconds Out · Three Sides Live · The Way We Walk, Volume One: The Shorts · The Way We Walk, Volume Two: The Longs · Live over Europe 2007 |
| Samlealbum | Turn It On Again: The Hits · Platinum Collection |
| Singlar og EPar | «The Silent Sun» · «A Winter's Tale» · «Where the Sour Turns to Sweet» · «The Knife (Part 1)» · «Happy the Man» · «Watcher of the Skies» · «I Know What I Like (In Your Wardrobe)» · «Counting Out Time» · «The Carpet Crawlers» · «Entangled» · «A Trick of the Tail» · «Your Own Special Way» · «Spot The Pigeon (EP)» · «Follow You Follow Me» · «Many Too Many» · «Turn It On Again» · «Duchess» · «Misunderstanding» · «Abacab» · «No Reply at All» · «Keep It Dark» · «Man on the Corner» · «3X3 (EP)» · «Paperlate» · «Mama» · «That's All» · «Home by the Sea» · «Illegal Alien» · «Taking It All Too Hard» · «Invisible Touch» · «Throwing It All Away» · «Land of Confusion» · «In Too Deep» · «Tonight, Tonight, Tonight» · «No Son of Mine» · «I Can't Dance» · «Hold on My Heart» · «Jesus He Knows Me» · «Never a Time» · «Invisible Touch (Live)» · «Tell Me Why» · «Congo» · «Shipwrecked» · «Not About Us» · «The Carpet Crawlers 1999» · «The Silent Sun 2006» |
|
