Interjeksjon
Interjeksjonar blir mykje brukt i teikneseriar og vitseteikningar.
Interjeksjon (frå latin inter, 'mellom' og iacere, kasta), utropsord eller ropeord er ei ordklasse som består av ord som står heilt utanfor syntaksen, det vil seie utanfor setningsbygninga. Interjeksjonar blir som regel heller ikkje bøygde. I skrift blir dei gjerne skilde ut med utropsteikn, punktum eller komma. Dei kan innehalda lydsamband som ein ikkje finn elles i språket (t.d. «ptroh!»).
Interjeksjonar kan brukast for å påkalla merksemd, helsa eller uttrykka sterke kjensler, som ved banning.
Døme på interjeksjonar |
Lydhermande ord (onomatopoetikon):
| Lokking og hypping
| Utrop:
| Svar og helsingar:
|
Sjå og |
Fyllord (pragmatisk partikkel, diskursmarkør, samtalepartikel)
Kjelder |
- Ann Helen Lea, «Lånord i norsk talespråk», Språknytt 2/2010
- Engelske importord i norsk
«Interjeksjon: grammatikk» (14. februar 2009), Store norske leksikon.- Gundersen, Dag. «banning» (14. februar 2009), Store norske leksikon.
- Søk i Nynorskordboka
- Delar av denne artikkelen bygger på «Interjeksjon» frå Wikipedia på bokmål, den 10. august 2010.
Denne språkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.
|
